هشت شهر شمالی در روسیه خالی از سکنه شده است. تصاویر پهپادی از این مناطق، ساختمانهایی متروکه و وهم‌انگیز را نشان می‌دهد.
حدود ۲۰هزار نفر پس از فروپاشی شوروی با تعطیل شدن معادن و تاسیسات در این منطقه، محل سکونتشان را رها کردند و آن‌چه باقی ماند چیزی نبود جز؛ شهر ارواح
شمال اوکراین شهری وجود دارد که به شهر ارواح معروف است. شهر پریپات (Pripyat) روزگاری شهری پر جنب و جوش بود و زندگی در آن جریان داشت. اما یک روز ناگهان همه اهالی شهر این شهر ترک کردند و حتی آنقدر فرصت نداشتند تا لوازمشان را با خود ببرند. هنوز هم در زمین بازی می توان عروسکی رها شده را پیدا کرد و در جایی که قبلا کلاس درس بوده کتاب ها و تخت سیاه پاک نشده را دید که حاکی از اتفاقی ناگهانی است که ساکنین را مجبور کرد این شهر را ناگهان ترک کنند. اما چه اتفاقی در این شهر افتاد که در عرض یک روز از یک شهر پرجنب و جوش به شهری خالی از سکنه و شهر ارواح تبدیل شد؟ با الی گشت همراه باشید تا با این شهر متروکه و عجیب بیشتر آشنا شویم.
شهر پریپات که زمانی بیش از ۵۰۰۰۰ نفر جمعیت داشت اکنون به شهر ارواح تبدیل شده است. در خیابان ها و ساختمان های شهر که روزگاری پر از هیاهو و جنب و جوش بود اکنون جز صدای زوزه باد چیزی شنیده نمی شود. این شهر متروکه یادگاری از تخلیه ای ناگهانی و غم انگیز است. پریپات یادگاری از یک فاجعه انسانی است که حیات را در این شهر از بین برد. دیوارهای ساختمان ها در گذشت سال ها پوسیده شده اند، شیشه ها شکسته شده اند و داخل ساختمان ها اکنون محل زندگی پرندگان و حیواناتی است که زمانی از محل زندگی انسان ها دوری می کردند. در خوابگاه کودکستان این شهر که زمانی کودکان کارکنان نیروگاه زندگی می کردند، اکنون جانوران مختلف رفت و آمد می کنند و بی هیچ واهمه ای از حضور انسان آزادانه در همه جا سرک می کشند. در کتابخانه های کتاب ها به حال خود رها شده اند و به دلیل رطوبت و گرد و غبار پوسیده شده اند. هر از گاهی دیواری فرو می ریزد، شیشه ای خرد می شود و مجال برای پیشروی بیشتر طبیعت فراهم می شود. شهر پریپات به تصرف طبیعت درآمده است.
شهر پریپات روزگاری یکی از شهرهای مهم اوکراین محسوب می شد. این شهر با جمعیتی بالغ بر پنجاه هزار نفر دارای هزاران آپارتمان، هفتاد و پنج دبستان و نوزده دبیرستان بود. ۲۵ فروشگاه و مرکز خرید، یک مرکز فرهنگی برای گردهمایی ها و برگزاری جشن ها، یک سینما، سالن های بدنسازی، استخر، زمین های بازی و پارک های مختلف از جمله امکانات شهری بودند که در شهر پریپات وجود داشتند و امروزه جز یک ویرانه و خاطره ای دور در ذهن ساکنین سابق شهر، چیزی از آن ها باقی نمانده است.
با گذشت دهه ها از حادثه چرنوبیل، طبیعت شهر را در تسلط خود درآورده است. درختان بی قید و بند رشد کرده اند و از پنجره های شکسته به داخل ساختمان ها نفوذ کرده اند. علف ها آسفالت کف خیابان ها را ترکانده و سطح زمین را پوشانده اند. خزه ها ساختمان ها را فراگرفته و گیاهان در گوشه و کنار شهر رشد کرده اند. در نبود انسان و دخالت های انسانی، طبیعت این شهر را که زمانی شهری مدرن و زیبا بود کم کم در خود فرو می برد. اگرچه سال ها از آن حادثه گذشته و حیات و طبیعت دوباره در این شهر وجود دارد اما تا صدها سال همچنان برای زندگی انسان ها نامن و خطرناک خواهد بود. سایه سیاه چرنوبیل همچنان بر سر این شهر سنگینی می کند. شاید وقتی ساکنین شهر خانه و زندگیشان را ترک می کردند گمان می کردند بعد از مدتی دوباره می توانند به شهرشان برگردند. اما خبر نداشتند که برای همیشه دارند شهر محل زندگیشان را ترک می کنند و هرگز نمی توانند به آن برگردند.
انتهای پیام/
